👈🏼 سبک های جنگیدن اسرائیلی، فلسطینی و حزب اللهی:
♦️ اسرائیل. اسرائیل با دکترین ضاحیه خود شناخته میشود.
[دکترین ضاحیه یعنی، پاسخ نامتناسب، زمین سوخته، تخریب کامل زیرساختهای مدنی، تخریب مناطق مسکونی، و کشتار غیرنظامیان]
این دکترین در سال 2006 علیه حومه جنوبی بیروت در لبنان اعلام و انجام شد.
اسرائیل حملاتش از پیش برنامه ریزی شده، و عمداً نامتناسب و به زیرساخت های غیرنظامی است. ... این یک "سیاست" ارتش اسرائیل است که غیرنظامیان و زیرساختهای غیرنظامی را هدف قرار می‌دهد.
♦️ فلسطین. جنبش‌های تسلیحاتی فلسطینی معمولاً تمایز زیادی بین اهداف نظامی و غیرنظامی قائل نمی‌شوند. مانند انتفاضه دوم و در جریان حملات 16 مهر.
♦️ حزب الله. حزب‌الله فهمیده که جامعه اسرائیل (برخلاف جوامع دیگر) نسبت به تلفات نظامی حساس‌تر است تا تلفات غیرنظامی.
حزب الله همیشه مراقب بوده است که روی اهداف نظامی تمرکز کند، و به اهداف غیرنظامی، برای انتقام از حملات افسارگسیخته اسرائیل به غیرنظامیان لبنانی، ضربه بزند. (30:00)
بریده ای از سخنان دکتر معین ربانی در ویدئوی بخش شده دیرور. او زاده هلند است، و تحلیلگر امور خاورمیانه.
Israel’s Plans for a “New Order” in the Middle East - a conversation with Mouin Rabbani,
https://www.youtube.com/watch?v=tvaKuSjxTsQ
ولی کل این صحبتها به یک طرف،
مشکل ما این است که برای همه مشخص شده است که قرار نیست که مردم و زیرساختهای زندگی و صنعت و پیشرفت مردم اسرائیل تضعیف و یا بمباران بشود،
... ولی حتما قرار است که زیرساخت چشمگیری برای زندگی با افتخار و صنعت و پیشرفت مفید مردم ایران وجود نداشته باشد،
...تا ما نتوانیم در هیچگونه رقابت اقتصادی، تولیدی یا تکنولوژی در منطقه بر آنها غالب شویم!
