👈🏼👈🏼 محمد رضا شاه قدرت خود را بر روی چهار رکن مستحکم کرد:
1. نیروهای مسلح (شامل پلیس مخفی، ژاندارمری، ارتش و غیره)،
2. شبکۀ خانوادۀ شاه (63 شاهزاده و خواهر و برادرزاده و خانواده ها شان) و درباریان،
3. سیستم اداری و بوروکراسی سراسری دولت،
4. قدرتهای خارجی که او را به تخت نشانده بودند و شرکتهای آنها. (روی مربع قرمز کلیک کنید)
بهره برداری خاندان پهلوی و شخص شاه از استبداد و هرج و مرج اقتصادی-فرهنگی ایران –
شاه، با کنترل کیف پول مملکت، به پیروان و حامیان خود از طُرق پردرآمد مختلف (حقوق ماهانه، حقوق بازنشستگی، عناوین، انواع الطاف و امتیازات و قراردادهای پرمنفعت) پاداش میداد.
ولی برای نگه داشتن این چهار رکن احتیاج به پول داشت.
♦️ شاه و خانواده اش ثروت عظیمشان را عمدتاً از چهار منبع بدست آوردند:
1️⃣ منبع اصلی زمین های کشاورزی تصرف شده توسط رضا شاه بود، که قبل از برنامه اصلاحات ارضی شاه اکثر آنها را به کشاورزی مکانیزه تبدیل کرد، و در نتیجه بخش قابل توجهی از بهترین اراضی حاصلخیز در تصرف خانوادۀ پهلوی باقی ماند.
خانوادۀ پهلوی (خود شاه، برادرش، و بستگان متعدد او) به بزرگترین زمینداران ایران معروف بودند و سهامداران عمده در صنایع کشت-تجارت بزرگ در فارس، مازندران و خوزستان بودند.
2️⃣ منبع دوم ثروت خانوادۀ پهلوی درآمد نفت بود. مبالغ قابل توجهی از درآمد نفت مستقیماً از پرداخت شرکتهای چند ملیتی نفت به حسابهای سرّی در بانکهای خارج که متعلق به شاه و اعضای خانواده سلطنتی بود منتقل میشد.
3️⃣ منبع سوم ثروت خانوادۀ پهلوی از سهامداری در کسب و کارهای بزرگ مدرن و پُر درآمد بوجود آمده در ایران بود.
در این فساد مالی، اعضای خانواده سلطنتی از بانک های دولتی، وامها و پشتوانه های بزرگ، با شرایط بسیار مطلوب، قرض میگرفتند، و در طیف گسترده ای از شرکت های تجاری، صنعتی، خدمات و کشاورزی سرمایه گذاری کرده بودند.
💢 در اواخر 1970 (دهه 1350) خانوادۀ پهلوی ثروتمندترین صاحبکاران در ایران بودند.
خود شاه صاحب بخشی از دو کارخانه ماشین ابزار، 2 کارخانۀ خودرو سازی، 2 شرکت آجر سازی، 3 معدن، 3 آسیاب نساجی، و چهار شرکت ساخت و ساز بود.
برادرزاده او، شاهزاده شهرام، سهامدار عمده در 8 شرکت بزرگ ساخت و سازی، بیمه، سیمان، نساجی و حمل و نقل بود. دیگر اقوام پهلوی در حدود 150 شرکت (از بانک و تولید آلومینیوم تا هتل و کازینوی قمار) سهام داشتند.
4️⃣ منبع چهارم ثروت خانوادۀ پهلوی موسسۀ معروف "بنیاد پهلوی" بود (تاسیس در ۱۳۳۷).
این بنیاد ،سالانه یارانه ای بیش از 40 میلیون دلار از خزانۀ دولت دریافت میکرد، باضافه، به عنوان پناهگاه مالیاتی برای برخی از املاک پهلوی عمل میکرد.
در سال 1356 (1977)، بنیاد پهلوی در 207 شرکت سهام داشت.
💢 به گفتۀ روزنامۀ نیویورک تایمز، در پشت ظاهرِ فعالیتهای خیریه، بنیاد پهلوی سه فعالیت اصلی داشت:
یک، منبع بوجود آوردن درآمد بیشتر برای خانواده سلطنتی بود، دوم، برای اعمال نفوذ پهلوی در بخش های کلیدی اقتصاد کشور بکار گرفته میشد، و سوم، به عنوان یک مجرا برای پاداش دادن به حامیان رژیم مورد استفاده قرار میگرفت.
https://www.celebritynetworth.com/richest-politicians/royals/farah-pahlavi-net-worth/
Farah Pahlavi Net Worth $200 Million
به گزارش لینک بالا، ثروت خالص شخصی فرح دیبا 200 میلیون دلار است..
⭕️ شاه و خانوادۀ پهلوی، بطور مستقیم یا از طریق بنیاد پهلوی در تقریبا هر گوشه ای از اقتصاد کشور نفوذ کرده، مالک بودند یا سهام مالکیت داشتند؛
از جمله:
8 شرکت استخراج معدن،
10 شرکت مواد ساختمانی- شامل 25 درصد از بزرگترین شرکت سیمان کشور،
17 بانک (از جمله بانک عمان که در کار ساخت و ساز بسیار مشغول بود)
و شرکت های بیمه- از جمله 90 درصد مالکیت در سومین شرکت بیمه کشور،
25 شرکت فلز، 25 مزرعه تجارت-کشاورزی، و 45 شرکت ساخت و ساز، 43 شرکت مواد غذایی، 26 شرکت تجارتی،
23 هتل- از جمله صاحب هتلهای هیلتون، ونک، اوین و دربند بودند و در واقع 70% از ظرفیت هتلهای ایران متعلق به خانوادۀ شاه بود.
در عین حال، سرمایه گذاریهای مختلف در خارج از کشور، از جمله خرید ساختمان عظیم DePinna در خیابان پنجمِ نیویورک، به ارزش 14.5 میلیون دلار در سال 1975 (دهه های بعد این ساختمان فروخته و جایش ساختمان دیگری بنا شد).
🛑 بهر حال، با همۀ لایه های حصار، قدرت و ثروت و فساد و تبعیض که بدور خود خلق کرده بود، شاه هنوز احساس امنیت نمیکرد و در سال 1354 با معرفی کردن حزب رستاخیز، بعنوان تنها حزب مشروع، کشور را به یک سیستم تک حزبی تبدیل کرد، و عضویت هر ایرانی بالغ در آن و پرداختن حق عضویت اجباری بود.
(این مقاله را من در سال 1392 در بلاگفا نشر دادم. منبع اصلی این اطلاعات از کتاب موثق "ایران بین دو انقلاب" است.)
حتما شباهتهای سوء استفاده از منابع کشور و فساد اقتصادی پهلوی ها با آنچه در جمهوری اسلامی میگذرد برای خواننده مشخص است؛
اگرچه در 45 سال اخیر نفت و منابع استخراجی ایران ثروتها و امکانات بسیار عظیم تری برای رژیم بوجود آورده اند.
