مقالۀ پژوهشی و عملگرا!
بدلیل سانسور شدید و مستمر در 60 سالِ حکومت پهلوی ها، ایرادِ مبارزین و روشنفکرانِ انقلاب 57 این بود که (بغیر از سرفصلها) چیزِ زیادی از تاریخ معاصر مردم ایران نمیدانستند!
با کارخانه فراموشی سازی خود، جمهوری اسلامی نیز 44 سال سنت تحریم دانستن ریشه ها را ادامه داد.
ولی این تحریم تنها ترفند برای چِکه چِکه مسخ کردن هویت ایرانی نبوده. به این ترتیب که،
از بعد از انقلاب مشروطه، جوانان ما را تحت دو نوع فشار مستمر قرارداده اند:
👈🏼 از یکطرف، تبلیغ غیرمستقیم برای منافع و اهداف خارجی و بزرگ نمائی حکومتها در ایران،
👈🏼 و از طرف دیگر، سرکوب اهداف ملی و سانسورِ آگاهی از تاریخ معاصر مردم ایران.
🌒 تا ما به آنها نزدیک شده ... از خود دور شویم!
ما جلوی تبلیغات آنها برای اهداف خود و همدستانِ خارجی شان را نمیتوانیم بگیریم ...
ولی میتوانیم تاریخ معاصرمان (از قاجار به اینور) را بخوانیم،
تا دوباره به ریشه های خود متصل شویم و شاخ و برگهای تازه برویانیم! 🌿🌱🌷
وصل شدن به ریشه های خود، آگاهی از تاریخ معاصرمان و شناخت خود باعث میشود که بروشنی مسیر رشد و آزادی خود، ابزار آباد کردن کشورمان، و ترفندهای دشمنان برای عقب مانده نگهداشتن مان را ببینیم ...
باعث میشود که مثل برگ خزان در بادهای دورانیِ اتفاقات، در فریب ایدولوژیها، و دروغهای وکیل و شخصیت های داخلی و خارجی، به اینطرف و آنطرف منحرف نشویم!
۰۵
دی