جمهوری اسلامی، فائزه هاشمی رفسنجانی و رضاپهلوی اسرائیلی مبلغین و پادوهای اقتصاد نئولیبرال هستند.
اقتصاد نئولیبرال چیست؟ اسمش مهم نیست. همه اسمها را قاطی کردند که بیسوادی سیاسی بوجود بیآورند.
نگاه کنید چه کسانی از این "اصول" طرفداری میکنند، چه کسانی نفع میبرند، و نتیجه پیاده کردن این اصول در نهادهای ایران چه بدبختی ها بوجود آورده اند!
👈🏼 نئولیبرالیسم یک سیستم اقتصادی است که تاچر انگلیسی و ریگان آمریکائی، از طریق شرطهای بانک جهانی و صندوق بین المللی پول، در قبال وام های بزرگ به کشورها، به دنیا تحمیل کردند.
بعضی از اصول مهمش (که بخصوص در کشورهای جهان سوم و ضعیف اثرات خانمانسوز صنعت زدائی و فقر و بیکاری و غارت ثروتها را داشته اند) بطور خلاصه اینها هستند:
👈🏼 خصوصی سازی اموال، املاک و زمین و نهادها و صنایع ملی (که باعث از بین رفتن آموزش و بهداشت و زیرساخت سازی دولتی ... و حراج کشور و خرید اموال ملی از طرف خارجی ها و عوامل آنها میشود)
👈🏼 مقررات زدائی و برداشتن استانداردهای کاربردی و کارشناسی از همه امور کشور (که باعث پائین رفتن کیفیت تولیدات و خدمات، از بین رفتن تعهد به پرسنل در استخدام، از بین رفتن امنیت محل کار، از بین رفتن محیط زیست، اخراج کارشناسان نظارت کننده بر کیفیت و اجرای استانداردها، و بکار گرفتن مسئولین بدون کفایت ووو میشود)
👈🏼 تعدیل یا ریاضت اقتصادی، حذف کردن بودجه های عمران و خدمات مردمی (که باعث تعمیر نکردن زیرساختها و نساختن آنها، حذف بودجه کمکهای بهداشتی، آموزشی، مسکن، ووو به قشرهای کم درآمد، حذف بودجه تعمیر و نظارت بر آثار باستانی، نظارت بر امور بانکها ووو، حذف یارانه های صنعتی به کسبه و صنعتگران و کشاورزان بومی- که به تولید بومی صدمه زیاد میزند.)
👈🏼 تجارت آزاد و واردات بدون محدودیت، صفر کردن یا ناچیز کردن تعرفه های واردات، آزادی خارج کردن سرمایه و درآمد از کشور، ... تشویق استخراج منابع و گردشگری (بجای تشویق تولید بومی با ارزش اضافه که شغل آفرین و تکنولوژی آفرین است) ... و مساوی کردن حقوق خارجی ها با شهروندان کشور است.
👈🏼 وامهای بانک جهانی (که معمولا به اسم وام توسعه و رفع بحران است) علاوه بر این شرایط ضدمردمی و ضد ابادی و پیشرفت، معمولا بهره های بالا هم دارند که هر 3 ماه باید پرداخت شوند، که باعث از بین رفت درآمدهای ناچیز این کشورها و قرض کردنهای تکراری میشود.
👈🏼 اقتصاد نئولیبرال باعث بکار گرفتن افراد بی کفایت در مقامهای مسئولیت، باعث فقر و عقب مانده نگهداشتن مردم و نیروی کار، فساد مالی حکومتی و تشکیل انحصارات (که جمهوری اسلامی مافیا مینامد)، از بین رفتن ثروتهای منقول و غیرمنقول (مثل، مشاغل و امکانات جامعه) شده، و اسیر شدن کشورهای ضعیف در چنگال بانکهای بین المللی را تضمین میکند.
این اصول را بخاطر بسپارید و به تاثیر منفی این اصول در امور کشور، و عملکرد آنها در تصمیمات مسئولین کشور توجه کنید!
چون، اقتصاددانان، مفسرین، مسئولین و کسانیکه در جمهوری اسلامی همه جور اسم و تعریفهای فلسفی، "عرزشی"، تاریخی و اجتماعی برای سیستم اقتصاد نئولیبرال پخش و پلا کرده اند ... تا در بین جوانان ما بیسوادی سیاسی بوجود بیآورند، و مردم ما سرِ نخ فساد و اختلاس و تخریب کشور را در این سیستم اقتصادی، که توسط هاشمی رفسنجانی و یاران در قانون اساسی گنجانده و از ان به بعد در کشور پیاده شد را پیدا نکنند!
👈🏼 در کشورهای بزرگ مثل چین و آمریکا و فرانسه و کره جنوبی هم اقتصاد نئولیبرال پیاده شده است (چون آنها هم از بانک جهانی قرض کرده و میکنند. ... ولی این کشورها با قدرتی که دارند و با درنظر داشتن منافع ملی خود به سرمیز چانه زدن میروند، و شرایط خود را مطرح میکنند، و همه شرایط بانک جهانی و صندوق بین المللی پول را قبول نمیکنند.
بانک جهانی یک موسسه انتفاعی مالی بین المللی است و هدفش مبارزه با فقر 
در کشورهای درحال رشد است.
👈🏼 کشورهای تصمیم گیرنده: امریکا، ژاپن، چین، آلمان، انگلستان، برزیل، هند، فرانسه و ایتالیا بالاترین سرمایه و قدرت رای را در بانک جهانی و صندوق بین المللی پول دارند.
صندوق پول بین المللی یک موسسه انتفاعی و در واقع بازوی اداری بانک جهانی است، و در 190 کشور در جهت پیشرفت و توسعه پایدار اصول و شرایط وامهای بانک جهانی را اجرائی میکند.
👈🏼 (لطفا صفحه را شر کنید و مطلب را نشر دهید!)
